• Termijnecho
• Hoe werkt echoscopie?
• Is echoscopie veilig?
• Hoe wordt een echo gemaakt?
• Waarom wordt echoscopisch onderzoek verricht?
• Wat kun je niet zien op een echo?

Termijnecho
Om de uitgerekende datum zo nauwkeurig mogelijk vast te stellen, maken wij bij iedere zwangere een termijnecho. Dit doen we in onze praktijk op de Venlosingel.
De termijnecho wordt bij voorkeur verricht bij een zwangerschapsduur van 10 weken. Onder de 10 weken zwangerschapsduur vindt de echo altijd vaginaal plaats.

Met de termijnecho kunnen we:
• vaststellen of de zwangerschap zich in de baarmoeder bevindt;
• vaststellen of het een intacte zwangerschap is, dat wil zeggen dat het hartje klopt;
• zien of het om een eenling- of meerlingzwangerschap gaat;
• de duur van de zwangerschap vaststellen: de afmetingen van het kind geven een vrij nauwkeurige indruk van de termijn en de uitgerekende datum.

Hoe werkt echoscopie?
Echoscopie is een techniek waarmee door middel van geluidsgolven inwendige organen van het lichaam zichtbaar worden. De geluidsgolven hebben een hogere frequentie dan het menselijk oor kan horen. De inwendige organen weerkaatsen dit geluid. Het terugkerende geluid, de echo, wordt elektronisch verwerkt tot een afbeelding op een tv-scherm. Echoscopie kan uitwendig via de buikwand of inwendig via de vagina worden verricht. Dit is afhankelijk van de zwangerschapsduur en/of de vraagstelling.

Is echoscopie veilig?
Echoscopie wordt al ruim dertig jaar toegepast. Tot nu toe zijn geen nadelige gevolgen of schadelijke effecten aangetoond. Een echo kan geen miskramen veroorzaken en ook bij bloedverlies kan een inwendige echo geen kwaad. Een garantie dat nooit onbekende of ongewenste effecten zullen optreden is niet te geven. Daarom is het verstandig alleen een echo te maken als deze nuttige informatie oplevert.

Hoe wordt een echo gemaakt?
Bij een uitwendige echo wordt je gevraagd je buik te ontbloten. Voor een goede geleiding van de geluidsgolven wordt wat gel op je buik aangebracht. De druk van de transducer (het apparaat dat geluidsgolven uitzendt en weer opvangt) op je buik kan wat ongemak geven. Als je het plat liggen niet prettig vindt, kun je meestal wel iets meer rechtop gaan zitten.
Bij een inwendige echo wordt er gevraagd je onderlichaam te ontbloten. Je ligt op de onderzoeksbank, eventueel met een kussen onder de billen. Om de dunne transducer wordt een condoom gedaan. Daarop wordt een glijmiddel aangebracht om het inbrengen in de vagina gemakkelijker te maken. Je mag er van uitgaan dat het maken van een echo geen pijn doet.

Waarom wordt echoscopisch onderzoek verricht?
Om de duur van de zwangerschap vast te stellen. Echoscopisch onderzoek in de eerste maanden geeft een vrij nauwkeurige indruk van de zwangerschapsduur en de uitgerekende datum. Ook als je vooraf een regelmatige menstruatiecyclus had, is de duur van de zwangerschap niet altijd precies op grond van de laatste menstruatie vast te stellen. Zekerheid over de duur van de zwangerschap kan van belang zijn als de zwangerschap langer dan 40 weken duurt of als er complicaties zijn.
Bloedverlies in het begin van de zwangerschap. Echoscopisch onderzoek kan vaststellen of het kindje leeft. Bloedverlies kan een voorteken zijn van een miskraam, maar in de helft van de gevallen is er niets mis met de zwangerschap. Bedenk dat echoscopisch onderzoek een miskraam niet zal bevorderen.
Als het vermoeden bestaat dat je zwanger bent van een meerling.
Om de ligging van het kindje te bepalen als dit door middel van uitwendig onderzoek moeilijk is.
Om de groei van het kindje te kunnen beoordelen als we twijfelen over de grootte van het kind.

Wat kun je niet zien op een echo?
Met de bestaande apparatuur is het kind globaal in beeld te brengen. Veel afwijkingen zijn zeker in een vroeg stadium (nog) niet zichtbaar. Of ze worden, ook al wordt er zorgvuldig gekeken, tijdens een standaardonderzoek niet opgemerkt. Met andere woorden: een echo is geen garantie voor een gezonde baby of een baby zonder aangeboren afwijkingen.
Aan de andere kant brengt de echo wel eens onverwachte zaken aan het licht, die ongerustheid kunnen veroorzaken. In dat geval word je doorverwezen naar een specialist. Nader onderzoek zal dan uitwijzen of er inderdaad een afwijking is. Gelukkig worden de meeste kinderen zonder afwijkingen geboren. De kans dat je met zo’n onverwachte uitslag te maken krijgt is dan ook klein.